I stało się! Refleksja (oczywiście NIEpoważna) na temat własnego życia i twórczości, więc nie radzę zaczynać przygody z filmami Kitano od tego obrazu. Już sam początek jest fenomenalny - ta scena gdzie Beat Takeshi gra japońskiego żołnierza... magiczne. Zresztą Mistrz w Takeshis' umieścił wiele takich perełek - Kitano-sprzedawca jako klaun (co za wyraz postaci!) sceny w Restauracji Zwycięsców Rysowania czy wręcz genialne sceny castingów (hihihi) prześmiewcze strzelaniny (HAHHAHAHA) scena kręcenia filmu na Okinawie...ah

Takeshis' jest filmem w filmie, sen przechodzi w nim w kolejny sen, jak prezent zapakowany w coraz mniejsze pudełka. Kitano nie stroni także od elementów typowo estetycznych - stepowanie, taniec nowoczesny, taniec artystyczny. Marność z jaką odtwarza postać Kitano-sprzedawcy zasługuje na największe uznanie. Postać ta ma także coś z Travisa z Taksówkarza - napiętnowana niepowodzeniami eksploduje i sięga po broń nie jest więc postacią do końca komiczną.

A oto nawiązania do życia i twórczości Mistrza jakie wytropiłem:
- jazda po drodze pełnej ciał (wypadek motocyklowy Kitano)
- Pieśń Robotnicza (Kitano studiował literaturę komunistyczną w czasie studiów, w filmie wyśmiewa ten fakt)
- Kitano-klaun (kariera sceniczna)
- scena na plaży, kręcenie filmu na Okinawie (Sonatine)
- elementy erotyczne (Minna-yatteruka!)
- stepowanie, taniec chłopaka z wachlarzami (Zatoichi)
- murzyn z latarką na głowie (Brother)?

Kitano zapowiadał, że kończy z dotychczasowym stylem i rozpoczyna nowy rozdział. Jak będzie zobaczymy w Kantoku-Banzai!, najnowszym filmie. Czy rzeczywiście Kitano wyrzucił dedykację "Dla pana klowna" do śmieci i jaka będzie odpowiedź na pytanie finałowe "I co teraz"?