Nie jestem znawcą twórczości Kitano. Do tej pory miałem okazję oglądać go tylko jako aktora. Ten film był pierwszym obrazem w jego reżyserii, który miałem przyjemność oglądać. Nie bez powodu piszę "przyjemność". Bo podobał mi się bardzo i zachęcił do tego by zgłębiać jego twórczość. Koniecznie!
Bardzo podobało mi się to pomieszanie fikcji z rzeczywistością, senna mara, przewijające się motywy. W tym jest jakaś logika. I mimo, że nie złapałem jako laik wszystkich odniesień do wcześniejszej twórczości, to uważam, że było warto. Chcę obejrzeć inne jego dzieła, by te odniesienia wyłapać.